Në kohën e persekutimit në Antioki virgjëreshën Dhrosidha e dorëzuan te perandori pagan dhe ajo u tregua e fortë dhe e vendosur më tepër se luftëtarët trima. Meqë u kishte rezistuar gjithë tentativave për ta detyruar të mohonte Krishtin, e hodhën në furrë të ndezur, si dikur Tre Djemtë e shenjtë në Babiloni, por ajo e konsideronte zjarrin si vesë të freskët dhe turrën e druve si shkritore floriri, ku trupi i saj i vdekshëm do të shndërrohej në lëndë hyjnore, i paprishshëm më tepër se ari i pastër.
Pasi mishi i saj u përpi dhe u tret nga flakët, shpirti i saj i pastruar shtatë herë, zbuloi të mirat e premtuara për të zgjedhurit, dhe ndriste me shkëlqimin e dritës hyjnore, e cila i mbushi me frikë instrumentet e të ligut. Ajo hyri në flakë si në një banjë, e la mishin sikur të zhvishte rrobat për t’u larë dhe turrën e druve e ktheu në nusërore, në të cilën u bashkua me Krishtin, Dhëndrin e saj qiellor, në një dasmë të kulluar. Që nga ai çast, mbretëron me Të në Oborrin qiellor, duke u lënë besimtarëve si ngushëllim hirin e trupit të saj.
Mbrapa
