Kur ishte i ri, oshënar Marisi e magjepste popullin e krishterë që mblidhej për të kremtet e shenjtorëve, me bukurinë e zërit dhe hijeshinë e fytyrës së tij. Hoqi dorë menjëherë nga të gjitha këto dhunti dhe u mbyll në një qeli të vogël, me lagështirë pranë fshatit Omer, ku qëndroi për 37 vjet. Mbante veshje prej lëkure dhie dhe ushqehej vetëm me bukë e kripë.
Një ditë, kur miku dhe biografi i tij, Theodhoriti i Kirit, erdhi për ta vizituar, asketi i shenjtë i rrëfeu se që prej shumë vitesh dëshironte të merrte pjesë në Liturgjinë Hyjnore. Episkopi dërgoi menjëherë të kërkonte enë të shenjta në fshat, por, meqë mungonte Tryeza e shenjtë, ai celebroi Blatën e shenjtë mbi duart e një dhjakoni. Si u kungua me Misteret e shenjta, njeriu i Perëndisë i tha se gjatë gjithë celebrimit ishte ndier sikur po transportohej në qiell, pranë Fronit të Perëndisë, dhe se gjatë gjithë jetës së tij nuk kishte përjetuar një gëzim kaq të madh shpirtëror.
Mbrapa
