Shën Theofili u lind dhe u rrit në Konstandinopojë gjatë sundimit të perandorit Konstandin VI dhe nënës së tij Irini, regjente e fronit (rreth vitit 780). Në moshë të pjekur u bë qeveritar ushtarak i temës (rajon ushtarak) i Kibiriotëve (Azi e Vogël, Atalia) dhe u ngarkua të drejtonte një ekspeditë detare kundër saraçenëve, të cilët po kërcënonin Perandorinë Bizantine.
Kur u ndesh ballë për ballë me flotën saraçene, duke llogaritur se kishte mbështetjen e dy admiralëve bizantinë që e shoqëronin, u lëshua me anijen e tij mes armiqve më të shumtë në numër. Të dy admiralët, të cilët e kishin smirë shenjtin, përfituan nga rasti për t’u hakmarrë dhe u arratisën duke e lënë në duart e armikut. Theofilin e kapën të gjallë, e burgosën për 4 vjet dhe në fund i prenë kokën, pasi refuzoi të mohonte Krishtin, kur ishte në një festë myslimane.
Mbrapa
