Dëshmor Sinesi

Sinesi ishte anagnost në Kishën e Romës, kur Shën Ksisti I (10 gusht) ishte papë, në kohën e perandorit Aurelian (270- 275). Një ditë Sinesi i tha perandorit me shaka se ishte gati t’u ofronte sakrificë idhujve. Tirani u kap pas fjalës që i tha dhe, kur Sinesi nuk e bëri atë gjë, e rrahën me kamxhik prej lëkure bualli. Martirin e shtrinë në një skarë të nxehtë e të madhe, por një zë u dëgjua prej qiellit duke i dhënë kurajë në përpjekjen e tij. Perandori e hodhi më pas në një gropë të thellë ku ishin ngulur shkopinj me majë të mprehtë, por Sinesi u ruajt i paprekur në mënyrë të mrekullueshme.

Më pas, e mbyllën në Panteon për 12 ditë që t’u shërbente idhujve. Atje, i fuqizuar prej hirit, atleti i Zotit e theu në copa statujën e artë të Jupiterit dhe dyert e tempullit u hapën nga një engjëll. Sinesi doli dhe ua shpërndau të varfërve, vejushave dhe jetimëve copat e arit. Kur perandori pa idhujt të shkatërruar, urdhëroi të nxirrnin jashtë Sinesin, i cili me paqe priste atje dhe, pasi e torturuan, dha urdhër t’i prisnin kokën.