სახელითა მამისაჲთა და ძისათა და სულისა წმიდისაჲთა. ამინ.
უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაჲთა და
ყოველთა წმიდათაჲთა, შეგჳწყალენ. ჩვენ. ამინ.
დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.
მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველან ხარ და
ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა; საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხორებისაო,
მოვედ და დაემკჳდრე ჩუენ შორის, და წმიდამყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა, და
აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდავო, შეგჳწყალენ ჩვენ (3-ჯერ და მცირე
მეტანია 3-ჯერ).
დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
ამინ.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგჳწყალენ ჩვენ; უფალო, გჳხსენ და გჳლხინე ცოდვათა
ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგჳნდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი, სახელისა შენისათჳს.
უფალო, შეგჳწყალენ (3-ჯერ).
დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე .
ამინ.
მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაჲ
შენი, იყავ ნებაჲ შენი, ვითარცა ცათა შინა , ეგრეცა ქვეყანასა ზედა. პური ჩვენი
არსობისაჲ მომეც ჩვენ დღეს და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ
მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა, და ნუ შემიყვანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ
მიჴსენ ჩუენ ბოროტისაგან. ამინ.
უფალო, შეგჳწყალენ (12-ჯერ).
დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
ამინ.
მოვედით, თაყვანის-ვცეთ და შეუვრდეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა (მეტანია).
მოვედით, თაყვანის-ვცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა (მეტანია).
მოვედით, თაყვანის-ვცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა
(მეტანია).
მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა
აჴოცე უსჯულოებაჲ ჩემი. უფროჲს განმბანე მე უსჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა
ჩემთაგან განმწმიდე მე. რამეთუ უსჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაჲ ჩემი წინაშე
ჩემსა არს მარადის. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ, რაჲთა
განჰმართლდე სიტყუათაგან შენთა, და სძლო შჯასა შენსა. რამეთუ ესერა უსჯულოებათა
შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაჲ
შეიყვარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. მასხურო მე
უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროჲს თოვლისა განვსპეტაკნე. მასმინო მე
გალობაჲ და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. გარემიაქციე პირი შენი
ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უსჯულოებანი ჩემნი აჴოცენ. გული წმიდაჲ დაჰბადე ჩემ
თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. ნუ განმაგდებ მე პირისა
შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. მომეც მე სიხარული
მაცხოვარებისა შენისაჲ და სულითა მთავრობისაჲთა დამამტკიცე მე. ვასწავლნე უსჯულოთა
გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. მიჴსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო
ცხორებისა ჩემისაო; იხარებდეს ენაჲ ჩემი სიმართლესა შენსა. უფალო, ბაგენი ჩემნი
აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. რამეთუ უკუეთუმცა გენება,
მსხუერპლი შე-მცამეწირა; არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. მსხუერპლ ღმრთისა არს სული
შემუსვრილი, გული შემუსვრილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ყოს. კეთილი
უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენენ ზღუდენი იერუსალემისანი. მაშინ
გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაჲ, შესაწირავი და ყოვლადდასაწველი; მაშინ შეიწირნენ
საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.
მიუწთომელითა განგებულებითა შენითა, სამარადისოჲსა საშუებელისათჳს სოფლისა
განმამზადებელო, რომელმან სიღრმითა განგებულებათა შენთაჲთა უწყი კაცად-კაცადისა
საზღვარი და წესი და განგებაჲ ცხორებისა მათისაჲ, შენ, უფალო, მიუტევენ საუკუნითგან
გარდაცვალებულთა ყოველნივე შეცოდებანი მათნი, დააწესენ იგინი სიხარულსა და ნათელსა
მართალთასა, წიაღთა მამისათა მიიქუ შენდა მოლტოლვილნი და შეისმინე ჩუენი, რომელნი
აღვასრულებთ ჴსენებასა მათსა და ვგალობთ:
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
რაჟამს მოავლინე, უფალო, ქუეყნად მხოლოდშობილი ძე შენი, რომელმან იჴსნა
წარწყმედისაგან ადამ დანთქმული და მისთანა პირველმოწყუედილნი კაცნი,
გამოგვიბრწყინვე ჩუენ ჯუარითა და აღდგომითა მისითა ცხორებაჲ უოხჭნოჲ, ვინაჲცა
მსასოებელნი შენთა მათ წყალობათა უფსკრულთანი, მოლოდებითა უხრწნელისა მის შენისა
სასუფეველისა, ვითხოვთ მონიჭებასა მისსა მიცვალებულთათჳს და გევედრებით: მიჰმადლე
სიხარული სულთა მიცვალებულთასა, რომელთა იტანჯნეს საწუთოსა ამას შინა ჭირთა და
სალმობათაგან, ღირს-ყვენ იგინი დაცხრომად სულთქუმათა და მწუხარებათა მათთასა,
შეივედრე, უფალო, იგინი წიაღთა შინა შენთა, ვითარცა შეივედრებს დედაჲ შვილთა თჳსთა
და არქუ მათ: „მოგეტევნეს თქვენ შეცოდებანი თქუენნი“. მიიხუნე იგინი, უფალო,
ნეტარსა და მყუდროსა ნავთსაყუდელსა შენსა, რაჲთა მარადის იხარებდენ საღმრთოჲთა მით
დიდებითა შენითა.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
ელვარებითა უზესთაეს განბრძნობილსა ღირსსა მაკარის ჴმობდა თავისა ქალაჲ
წარმართისაჲ: „ოდეს ჰყოფთ ლოცვასა, ჯოჯოხეთს შინა ტანჯულნიცა წარმართნი,
ნუგეშინისცემულ იქმნებიან“. ჵ საკჳრველო ძალო ლოცვათა ქრისტეანეთაო, რომელთა მიერ
ქუესკნელისანიცა წუთღა ლხინებულ იქმნებიან, რაჟამს ყოვლისა ქუეყანისათჳს ვღაღადებთ:
ალილუია.
თქუა ოდესმე ღირსმან მამამან ისაკ ასურმან: „გული აღვსილი კეთილმოწლეობითა
კაცთათჳს, პირუტყვთათჳს და ყოველთა დაბადებულთათჳს ყოველსა ჟამსა ცრემლოჲსა და
ლოცვითა ღაღადებს, რაჲთა დაცულ იქმნენ და განიწმიდნენ“. ეგრეთვე ჩუენცა ყოველნი,
საუკუნითგან გარდაცვალებულთათჳს კადნიერებით ვჴმობთ უფლისა მიმართ: მოგუმადლე,
უფალო, მგზნებარე იგი ნიჭი ლოცვისაჲ მიცვალებულთა მათთჳს, მოიხსენე, უფალო,
ყოველნი, რომელთა გუამცნეს ჩვენ უღირსთა, მოჴსენებაჲ მათი ლოცვათა შინა ჩუენთა;
მიუტევენ მათ მათგანვე დავიწყებული იგი ცოდვანი მათნი; მოიხსენე, უფალო, თჳნიერ
ლოცვისა დაფლულნი, მიიხუენ იგი სამკჳდრებელსა შინა შენსა მოულოდებელისა ჭირისა ანუ
თუ საწუთოჲსა სიხარულისა მიერ სიკუდილითა მით მეყსეულითა გარდაცვალებულნი.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
ბრალეულ ვართ ჭირისათჳს სოფლისა, ვითარცა მრავალცოდვილნი, რამეთუ ცოდვასა შინა
დაცემითა განიბძარა ნეტარებაჲ და შუენიერებაჲ ღმრთისა მიერ შექმნულთაჲ. ჵ,
რომელი-ეგე უდიდეს ხარ შორის ყოველთა მათ უბრალო ტანჯულთასა, ქრისტე ღმერთო ჩუენო,
რომელსა მხოლოსა ძალგიძს მიტევებაჲ ცოდვათაჲ, აწცა მიუტევენ მართლმადიდებლობით
აღსრულებულთა მათ კაცთა ყოველნი ცოდვანი მათ მიერ ქმნულნი და მოანიჭე ქუეყანასა
ამას პირველქმნულნი განგებულებაჲ შენი კეთილი, რაჲთა ყოველნი ერთობით ღაღადებდენ:
ალილუია.
ნათელო მხიარულო, გამომსყიდველო ყოვლისა სოფლისაო, აჰა, ესერა გუესმის ჯუარისაგან
ღაღადებაჲ შენი, აღვლენილი მტერთა შენთათჳს: „მამაო, მიუტევე მათ“. მიმხედველნი
შენისა მიმტევებლობისანი კადნიერებით ვევედრებით მამასა ჩუენსა ზეცათასა
გონიერყოფისათჳს მტერთა შენთასა და ვჴმობთ შენდამი: მოგჳტევენ, უფალო, ჩუენცა,
რომელთა სისხლი უბრალოჲ ვღვარეთ და ამის მიერ გზაჲ საწუთოჲსა ამის ცხორებისა
ჩუენისაჲ აღვავსეთ მწუხარებითა, ხოლო კეთილდღეობაჲ ჩუენი მოყუასთა ჩუენთა ზედა
ვაშენეთ. ნუ დასჯი, მეუფეო, მდევნელთა ჩუენთა, რომელნი ბოროტად ცილსა გუწამებენ
ჩუენ, და მიაგე მათ მოწყალებითა შენითა, რომელთა მოგაგეს შენ კიცხევაჲ და
შეურაცხისყოფაჲ უმეცრებითა თჳსითა. აჰა, ესერა ლოცვაჲ ესე წმიდაჲ, გონიერყოფისათჳს
მათისა აღვლენილი, იყოს წარმართებულ საიდუმლოჲთა ამით წინადაგებისაჲთა.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
აცხოვნენ, უფალო, ყოველნი მართლმადიდებელნი - ტანჯვითა აღსრულებულნი, მოკლულნი,
ცოცხლებით დაფლულნი, ყოველნი, რომელნი დაჰფარნა წყალმან და დასცნა ბრძოლამან, და
ძრვამან, და სრვამან, და სიყმილმან, ცეცხლმან შემწუველმან, რომელნი მჴეცთაგან და
ქუეწარმავალთა და მფრინველთა მიერ იქმნეს განლეულნი და რომელნი ყინელითა დაიზრნენ,
და ყოველნი მაღლით ქუეშთამოვარდნითა აღესრულნენ, დააწესენ, უფალო, სულნი მათნი
საუკუნოსა მას სახარულევანსა ადგილსა შენსა, რაჲთა გაკურთხევდენ შენ,
მრავალმოწყალესა ღმერთსა ჩუენსა, და ღაღადებდენ: ალილუია.
ყოველთა, სიჭაბუკესა შინა საფლავსა შთანთქმულთა, რომელნი საწუთოჲსა ამის ეკლითა
მოწყლულ იქმნენ, უხუებითა მოწყალებისა შენისაჲთა მიაგენ მათ უფსკრული სიყუარულისა
შენისაჲ, უფალო, და მიჰმადლენ მისაგებელი შენი ყოველთა, რომელნი სამძიმოჲსა მის
დაშრომისაგან გარდაიცვალნენ, საშუებელსა სამოთხისასა დააწესენ იგინი - ყრმანი და
ქალწულნი, და ღირს-ყვენ იგინი ძისა შენისა სერობისა მხიარულებასა.
ნუგეშინისმცემელ-ექმენ, უფალო, მშობელთა, რომელნიცა იურვიან გარდაცვალებულთა მათ
შვილთა მათთაჳს, განუსუენენ სულთა მათ უმემკჳდროდ აღსრულებულთასა, რომელთათჳს
არავინ არს, ვინმცა ვინ ლოცვაჲ აღავლინა შენდამი, სოფლისა შემოქმედისა. ამისთჳსცა
გევედრებით, ბრწყინვალებითა მით მრავალმოწყალებისა შენისაჲთა განაქარვენ ცოდვანი
მათნი.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
ნიშად უოხჭნოდ გულისჴმისყოფისა და სინანულისა მოცემულ არს ჩუენდა სიკუდილი,
უფალო. მრისხანებითა ელვარებისა მისისაჲთა ამაოებაჲ საწუთოჲსა ამის
შიშუელ-იქმნების, რაჟამს დასცხრებიან ჴორციელნი ვნებანი და ტანჯვანი ჩუენნი, რაჟამს
მდაბალ-იქმნების გონებაჲ ურჩი, და რაჟამს კაცად-კაცადნი, ცოდვითა დანთქმულნი და
უსასო ქმნილნი, სარეცელსა ზედა სიკუდილისასა აღუარებენ საუკუნოსა მას არსებასა
შენსა და შენისა მოწყალებისა მიმართ ღაღადებენ: ალილუია.
მამაო ყოვლისა ნუგეშინისცემისაო, მზითა განმაბრწყინვებელო, ნაყოფითა
დამატკბობელო და განმამხიარულებელო ჩუენო შუენიერებითა სოფლისაჲთა, გურწამს, რამეთუ
მოწყალებაჲ შენი, რომლითა ჩუენ ცოდვილთა მარადღე გუწყალობ, არასადა დაილევის
მერმისაცა შინა ცხორებასა ჩუენსა, ხოლო შევწუხენით მათთჳს, რომელნი უშჯულოებითა და
მძჳნვარებითა აგინებენ სიწმიდეთა შენთა. ჰყავ, უფალო, მათ ზედაცა ნებაჲ შენი
გონიერმყოფელი და სინანულად მიმყვანებელი, და გევედრებით, უფალო, დააცხრვე ალი
ცოდვათა მათთა უფსკრულსა შინა წყალობისა შენისასა.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
საშინელ არს სიბნელე სულისა, ღმრთისაგან განშორებულისა, სჳნდისისა ქენჯნაჲ,
კბილთა ღრჭენაჲ, ცეცხლი დაუშრეტელი და მატლი დაუძინებელი. ვძრწი ეგევითარისა
მისაგებელისათჳს, და ვითარცა თავისა თჳსისათჳს, გევედრები მათთჳს, უფალო, რაჲთა
ცუარად მაგრილობელად ექმნეს მათ გალობაჲ ჩუენი: ალილუია.
მსხდომარეთა მათ ბნელსა შინა გამოუბრწყინდა ნათელი შენი, ქრისტე ღმეთო ჩუენო, -
მსხდომარეთა ჯოჯოხეთსა შინა და აჩრდილთა ქუეშე სიკუდილისათა - რამეთუ შთაჰჴედ რაჲ
ჯოჯოხეთად, აღმომყვანებელ ექმენ ყოველთა მუნ მყოფთა სულთა მართალთასა, რომელთაცა
არა უვარ-გყვეს შენ. აწცა მოხედენ სულთა ამათ მართლმადიდებლობით აღსრულებულთასა, და
ეყავნ მათ სიყუარული შენი არა ცეცხლად შემწუველად, არამედ საგრილად სამოთხისა.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
შეეწიენ, უფალო, მარჯუენითა შენითა მათ, რომელნი ჰზრუნვენ გარდაცვალებულთა
მონათა და მჴევალთა შენთათჳს და მიეც მათ წადიერებაჲ ლოცვისა, რაჲთა მოიჴსენებდენ
სულთა მიცვალებულთა მონათა და მჴევალთა შენთასა, იქმოდენ საქმეთა კეთილთა და
იღუწიდენ მათთჳს ღაღადებით: ალილუია.
კათოლიკე ეკლესიაჲ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესი მარადღე დაუცხრომელად აღავლენს
სოფელსა ამას შინა ლოცვასა სულთათჳს მიცვალებულთასა, რამეთუ ვინაჲთგან სისხლითა მით
საუფლოჲთა განიწმიდნეს ცოდვანი სოფლისანი, სიკუდილისაგან ცხორებად და ქუეყანისაგან
ზეცად, წინაშე ღმრთისა საკურთხეველისა აღწევნასა სასოებენ სულნი მართლმადიდებლობით
გარდაცვალებულთანი. შეიწყალენ იგინი, უფალო, მეოხებითა ღმრთისმშობელისაჲთა და
ყოველთა წმიდათა შენთაჲთა, რომელნი დღითი-დღე დაუცხრომელად ღაღადებენ შენდამი.
მიითუალენ, უფალო, ვედრებანი და მოწყალებანი ჩუენნი მათთჳს აღვლენილნი, ვითარცა
მოჴსენებაჲ მათ მიერთა ქმნულთა ღმრთისსათნოთა საქმეთანი.
უფალო, სიყუარულო გამოუთქუმელო, მოიჴსენენ გარდაცვალებულნი მონანი და მჴევალნი
შენნი.
საწუთოჲ ესე სოფელი საფლავი არს ზოგადი. აჰა, ესერა ყოვლით კერძო არს ფერფლი და
ნაცარი მამათა და ძმათა ჩუენთა, ქრისტე ღმერთო ჩუენო, შენ მხოლოო კაცთმოყუარეო,
მიუტევენ საუკუნითგან გარდაცვალებულთა მათ მართლმადიდებელთა მონათა და მჴევალთა
შენთა შეცოდებანი მათნი, რაჲთა ერთობით გიღაღადებდენ: ალილუია.
მოვალს დღჱ, ვითარცა ღუმელი მჴურვალე ყოვლისშემწუველი, დღჱ იგი უკუანაჲსკნელი
დიდებულისა მის და საშინელისა სამსჯავროჲსა, სადა განცხადენ კაცად-კაცადთა
საიდუმლონი და განეხუნენ წიგნნი სჳნდისისანი: „დაეგენით ღმერთსა - ღაღადებს
მოციქული პავლე, -დაეგენით, ვიდრე მოვალს დღჱ იგი საშინელისა სამსჯავროჲსაჲ“.
განგუაძლიერენ, ღმერთო, რაჲთა ცრემლთა მიერ ჩუენ ცოცხალთაჲთა შემწე ვექმნნეთ სულთა
მართლმ